تعریف واحدی از منطقه ساحلی وجود ندارد، بطوريكه در برخی از منابع محل تلاقي آب دریا با خشکی را اصطلاحاً منطقه ساحلی یا بخش ساحلی می نامند. منطقه ساحلی شامل خلیج های کوچک، ساحل های شنی، توده های شنی باد آورنده کناره دریا، پیشرفتگی های ساحلی، دهانه رودخانه ها، سواحل پرتگاهی و صخرهای کنار دریا می باشد (بنایی و همکاران، 1385). برخی دیگر منطقه ساحلی را به عنوان منطقه بینابینی (Ecoton) که حسّاسیت و آسیب پذیری بیشتری نسبت به دیگر اکوسیستم های خشکی دارد، یاد می کنند (شهرکی و همکاران، 1387).

   به طور کلّی سواحل به عنوان سرزمینی که تحت تأثیر فرآیندهای دریایی همچون جزرومد، بادها و امواج

قرار دارد، تعریف می شود. مناطق ساحلی، به عنوان ناحیه ای که تحت تأثیر فعّالیّت های دریایی قرار دارند هم تعریف می شوند (بنایی و همکاران، 1385).

   نواحی ساحلی از نظر ویژگی های زمین شناسی و فرآیندهای طبیعی مؤثر در شکل گیری آنها بسیار گوناگونند. این نواحی ممکن است بسیار پر انرژی و فعّال باشند، در نتیجه تغییرات در آنها بسیار سریع رخ می دهد، در حالی که در برخی سواحل رابطه و واکنش بین آب و خشکی تقریباً پایدار است و تغییرات وسیعی در آنها صورت نمی گیرد. در هر حال، تغییراتی که در سواحل روی می دهد، از نظر زیست محیطی اهمّیت بسیار زیادی دارد از این رو به طور مستقیم بر روی جوامع انسانی تاثیر گذار است (غضبان، 1385).

  ولی آنچه که مسلّم است ساحل قسمتی از ناحیه بزرگی است که (Coast) نامیده می شود که کلّ آن قسمت به وسیله دریا تحت تأثیر قرار می گیرد و از نقطه ای که امواج شروع به شکستن می کند، شروع می شود و تا دورترین نقطه ای که امواج و جزر و مدها می رسند، توسعه پیدا می کنند.

   ناحیه ساحلی که تحت عنوان (Coastal area) و (Coastal zone) در منابع ذکر می شود، محلّ پیوند آب و خشکی و فصل مشترک عملکرد دو بوم سامانه با خصوصّیات مجزا از یکدیگر است. محیط زیست ساحلی سامانه ای تکامل یافته طبیعی و در برگیرندة پیچیده ترین و در عین حال غنی ترین اکوسیستم های مولّد بر روی کره زمین است. آلودگی دریاها و تأثیر فعّالیّت های خشکی که ما حصل پیامد توسعة اقتصادی- اجتماعی در خطّ ساحلی و حوضه های آبریز آن می باشد، از مهمّترین مسائل مورد بحث در اغلب مناطق دنیا است که به طور مستقیم زیستگاه های ساحلی را تحت تأثیر قرار می دهد